Een nieuw hoofdstuk; heb je spanning of is het spannend voor je?

Een nieuw hoofdstuk beginnen is ontzettend spannend. Maar het niet openen van een nieuw hoofdstuk zorgt voor spanning. Dat is best gek toch? Voelt misschien zelfs een beetje als kiezen tussen twee kwaden. 

Toch is dat niet zo. Laat ik eens een onderscheid maken tussen mijn spannend en spanning;

Spannend heeft voor mij iets uitdagends. Iets doen wat oncomfortabel voelt in het moment, maar wat mij uiteindelijk iets gaat opleveren. Onder mijn spanning versta ik spanning die er al een tijdje is, erger kan worden en fysiek ook af en toe komt zeggen dat er iets niet helemaal klopt. Die spanning heb ik soms dus even nodig om het signaal te vangen dat ik iets moet veranderen. Het mag vooral niet te lang duren. Zoals mijn oma altijd zegt, als er ‘te’ voor staat, is het niet goed voor je. Het maakt dat het je energie gaat kosten. 

Spannend is bij mij altijd van korte duur en spanning duurt langer. Zo kan ik mij voorstellen dat het niet openen van een nieuw hoofdstuk die van de lange termijn is. Het is spannend, dat zeker, maar dat is maar even. Je zal zien dat iets doen wat spannend is echt kan voelen als een overwinning. Open je het hoofdstuk niet, blijf je doen wat je deed, dan krijg je wat je kreeg en zou spanning zomaar eens een kans kunnen krijgen om je (nog meer) in de weg te gaan zitten. 

Dus ben jij toe aan een nieuw hoofdstuk? Of dat nu gedwongen of vrijwillig is, bedenk dat eens hoe spannend en spanning in jouw systeem zitten. Welke van de twee gaat jouw het meeste opleveren?